De naam 'Christelijke Gereformeerde Kerken' zegt het al: wij zijn 'christelijk' en 'gereformeerd'.

 

Wij zijn christelijke kerken omdat we bij de wereldgodsdienst van het christendom horen. Maar eigenlijk betekent het dat we volgelingen van Jezus Christus zijn. Hij is Gods Zoon die mens geworden is om ieder mens die in Hem gelooft te redden. Wat dat betekent, staat prachtig in dit Bijbelvers: ‘Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’.

 

Wij zijn ook een gereformeerde kerk, omdat we binnen het christendom horen bij de gereformeerde traditie. Die traditie ontstond in de 16e eeuw, onder invloed van mensen als Maarten Luther en Johannes Calvijn (de Reformatie).

Gereformeerd zijn betekent dat we de Bijbel zien als het woord van God. In de Bijbel heeft God laten zien wat Hij belangrijk vindt. De hoofdpunten uit de Bijbel zijn samengevat in de drie belijdenisgeschriften. Dit zijn de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels. Deze documenten zijn allemaal geschreven in de 16e en 17e eeuw en zij zijn specifiek voor de kerken die horen bij de gereformeerde traditie. Daarnaast erkennen de Christelijke Gereformeerde Kerken de oudere belijdenisgeschriften die christelijke kerken overal ter wereld erkennen. De Apostolische Geloofsbelijdenis is daarvan de bekendste.

 

Een van de in het oogspringende kenmerken van een gereformeerde kerk is dat we geloven dat ook kinderen van de gelovigen de doop behoren te ontvangen als teken van wat God in Jezus Christus heeft gedaan. We geloven dat God nog steeds, net als bij Israël, zijn verbond sluit met ouders én hun kinderen.